GüNaHLaR

çok derinde...
olduğunu bildiğimiz ulaşamadığımız
bedenimizin çıplaklığı
aynada yansımamız
çığlıklara karışamayan bağrışlar
o üstümüzde gezinirken
acımasızca kemiriyor, kana buluyor yaraları
solmuş harflerle kazınmış adı
mezar tasının üstünde yazılıydı
ve ne garip öldüğünden habersiz
ağlıyor yansımam kederle
sessizlik... derin, huzurlu sessizlik...
yukarılarda bir yerde
orda...
elleri gökyüzüne ulaşmış
ayakları toprağa gömülü
yüzünden okunuyor çektiği acıları
ne şiddetliydi
ne acı doluydu aynayı kıran bağırışları
ulaşmak istiyordu, toprağı sürüklüyor
ışıklar çatlaklar arasında açığa çıkıyor
ulaşması zor...
uzakta kaldı, çok derinde bir yerde
iç yakan bağrışları duyuluyor
yok artık, gitti...
sessizce uzaklaşıyorum
kırık bir aynada günahlarımı bırakarak