23 Eylül 2007 Pazar

PAn



ask dudaklarının ardında
dilinin ucunda
sözdeki anlamda
uzun koridora girdik
gölgeler perdeler arkasında
aç perdeleri, gölgeyi yakala
ısıkların oyunu, yansıma
dikkat et gölgeleri karıştırma
ay ısıgı dansı
panflütüne üfle keçi ayaklı
koş kırlar üstünde
ruhumuza ver paniği
korkularımız açıga çıksın
keçi ayaklı Pan
boynuzların ve sakalın
mistik görsellik
keçi tanrı
koyuna dönmüş insanlıgımıza
biraz korku, biraz bilinç
bize yasat kaybettiklerimizi.
ve gün geldi
güzel nymph, aklımı basımdan aldı
kutsanmış güzel deniz kızımısın
yavassa yanına gölün kenarına
ruhunun yanına oturuyorum
zehirini bırakıyorsun gözlerime,
acıyı veriyorsun dudaklarıma.
sarsıntı. Hades'in öfkesi
ölümün tadı dilimde
gögsüme dogru iniyor
Hamleti öldüren zehirli kılıç
kalbimi yarıyor
Pan'ın korkusu "panik"
zehir dolu bedenim sendeliyor
kaybolus, gölün akıntılı sularında
acılarımı dindiren Lethe
akıntıya kapılıp lanetlilerin arasına
cehennemin dibine ulasıyorum
gözyaslarımı akıtacam suyuna
ve acılarımı unutucam içince
güzel nymph çok uzakta kaldı
belki panflütün büyüsüne kapıldı
onun yokluguna bir yaş daha
ve içiyorum, "Lethe" suyundan
acımı dindirmek için
yavaşca uzanıyorum topraga
karanlık gökyüzü
ve Styx den gelen Charon görünüyor
ona sesleniyorum
Hades'in ayaklarının dibine
ölümün soguk nefesini hissetmek için
ondan yardım diliyorum
uzun bir yol, karanlık yolumuzun üstünde.
ölümün krallıgındayım
ateşin acımıza acı kattıgı
korkunun yüzümüze güldügü yerde
dönüyorum ve söylüyorum;
"ya ölümlü canımı al
yada güzel yüzlü sevgilimi ver
Pan'ın ellerindeyse, ölümü tattıysa
kaybolmadan önce bedenini,
bedenine sahip ruhunu bana ver"
seytanın ürkütücü sesi, sinsi gülüsü;
"ölümüde verecem yaşamıda"
bakışlarımda karartı
isteksizce uykuya dalıyorum
kendimi buldugumda;
sevgilimin yanına, gölün kenarına
ruhunun yanına oturuyorum
zehirini bırakıyor gözlerime
acıyı veriyor dudaklarıma
Pan'ın korkusu "panik"
zehir dolu bedenim sendeliyor
kaybolus, gölün akıntılı sularında
acılarımı dindiren Lethe
akıntıya kapılıp lanetlilerin arasına
cehennemin dibine ulasıyorum
aynı acıyı tekrar tekrar yasıyorum
tekrar ölüp tekrar hayat buluyorum
Hades'in sesi;
"ölümüde verecem yaşamıda".
hayat kaybolmuşluga yol açıyor
tekrar tekrar birbirinin aynısı
yaşamların pesindeyiz
aynı acılar, aynı hatalar
panflütünü üfle keçi ayaklı
biz koyunlar sese kulak verip
günahlara koşacagız
eger aklımız başımıza gelirse
Pan'ın korkusuyla panikleyecegiz.

1 yorum:

delikbeyin dedi ki...

mitolojik öğeler kullanılarak renk katılmış harika bir sembolik şiir. ve çok üretken, böyle uzun şeyler yazabilmek sıradan kişilerin harcı değil :) aynı güzelliğin devamını bekliyoruz senden..