DüŞümDeN öFKeLer...

kanat açmış iblisler
etrafımda dönüyorlarda, kendi aralarında gülüşüyorlar
sinsi bakışlarıyla birisi beni gösteriyor da;
"bu ahmaktır, yüce ruhunu kirletme çabasını gösteren"
diğeri; "teslim olmuşmudur ruhu günaha?"
"olmamıştır ama kanla süzerim ruhunu, hemde kara"
cehennemin kapısı açılırda bir an, günahlar tasardı
ruhu karanlık, yanık ayaklı ateşten ucubeler,
hangi yalnızlıktan aldınız ilhamıda, haykırırsınız "kurtuluş" diye
zaman, tökezledi de durdu bir an ve kanatlandı iblisler
derine, ruhumun dibine
elmastan parlak, cehennemden sıcak
ne acı, bir tuhaf
önce bir öfkeye kapılırsın, biraz korku
sonra süphe ve arayış başlar
lanetlenmiş dizlerinde
ağırlığını kaldıramadığın düşünceler
rüzgar ve deniz sesi
cehennemin nefesi ve ateşten suyu
hangi ırmak ruhundan attıklarını taşırmadan taşır
ve hangi yüz masum bakışlarının arkasındaki acıyı anlar
az tütsü, afyon, çok hüzün
başdönmesi;
"seytanım başımda dönmesin"
hüznüm, ellerimi tuttun da dans ettik gecede
ve sen asla kaybolmadın
ben öldüğümde peşimdeydin
sana asık oldum
ah... hüznüm
sana...
asık oldum
yandım ve döndüm
yanık ayaklarımla toprağı kuruttum
kanattım ve döktüm
düştüm...
ağladım...
sevdimmi?
asla
yokolmayı diledim
kader
haykırdım; "kurtuluş" diye.

17ekim08